Obróbka plików wektorowych

Połącz dwa lub więcej obiektów w jeden za pomocą narzędzia łączenia, niezależnie od tego, czy obiekty zachodzą na siebie czy też nie. Jeśli obiekty zachodzą na siebie, przecinające się linie znikną, a z wypełnieniem przekształcą się w kontury. Jeśli obiekty nie zachodzą się na siebie, tworzona jest grupa stanowi pojedynczy obiekt. Aby użyć tego narzędzia, narysuj dwa projekty, zaznacz je i kliknij ikonę „Połącz”, aby utworzyć ciągły kontur.

Użyj narzędzia „Część wspólna”, aby utworzyć kształty z zachodzących na siebie obszarów. Wybierz obiekt źródłowy i kliknij przycisk „C”. Kontur zmieni się w linię przerywaną. Następnie wybierz obiekt, z którym chcesz utworzyć część wspólną. Po kliknięciu ikony „Część wspólna” zostanie utworzony nowy obiekt na podstawie zachodzących na siebie obszarów. W razie potrzeby możesz usunąć obiekt źródłowy. Użycie narzędzia „Różnica”

Narzędzie „Różnica” usuwa obszary zachodzące na obiekt źródłowy, odcinając te fragmenty w celu utworzenia nowego kształtu. Aby je zastosować, wybierz obiekt źródłowy, naciśnij przycisk „C”, aby przyciąć go do wymiarów wycinanego obiektu, a następnie kliknij przycisk „Różnica”. W razie potrzeby możesz usunąć obiekt docelowy.

Narzędzie „Wyłączenie” działa podobnie jak narzędzie „Połącz”, ale zachowuje przecinające się linie. Umożliwia ono usunięcie nakładających się na siebie obszarów, ale zachowuje linie, w których obiekty zachodzą na siebie. Wybierz pierwszy obiekt, naciśnij przycisk „C”, a następnie wybierz drugi obiekt. Kliknięcie ikony „Wyłączenie” powoduje utworzenie pojedynczego obiektu bez usuwania przecinającej go linii.

Oprogramowanie Ruby pozwala konwertować logo lub obrazy bitmapowe na grafikę wektorową, które można potem wycinać. Wektoryzacja map bitowych polega na przekształcaniu grafiki rastrowej (takiej jak pliki JPEG lub PNG) w grafikę wektorową. Jest to przydatne podczas cięcia lub grawerowania, ponieważ grafiką wektorową można precyzyjniej manipulować. Funkcja wektoryzacji map bitowych wykrywa krawędzie na obrazie, dzięki czemu idealnie nadaje się do tworzenia sylwetek, tekstur wektorowych, logo i innych projektów z obrazów rastrowych.

• Wybierz lub zaimportuj obraz, który chcesz przetworzyć.
  Usuń zbędne tło za pomocą funkcji „Usuń tło” w oprogramowaniu Ruby®.
• Kliknij ikonę wektoryzacji, aby zamienić grafikę rastrową na ścieżki wektorowe. Dostosowanie ustawień wektoryzacji

​​​​​Tylko zewnętrzny kontur: Po wybraniu tej opcji oprogramowanie Ruby dokona wektoryzacji tylko skrajnej zewnętrznej krawędzi obrazu, ignorując wszelkie wewnętrzne szczegóły. Jeśli ta opcja nie jest zaznaczona, oprogramowanie Ruby dokona wektoryzacji wszystkich krawędzi na obrazie na podstawie innych ustawień.

               1. Ignorowanie rozmiaru klastra: To ustawienie pomaga zredukować szumy poprzez ignorowanie dużych grup pikseli o podobnych odcieniach. Zwiększenie tej wartości sprawia, że oprogramowanie Ruby pomija większe skupiska pikseli, co może poprawić jakość procesu wektoryzacji poprzez wyeliminowanie zbędnych szczegółów. Jeśli ta wartość wynosi zero, oprogramowanie Ruby dokonuje wektoryzacji każdego piksela, w tym szumu. Zwiększenie tej wartości oczyszcza obraz.

               2. Próg czerni i bieli: Jest to kluczowe ustawienie określające, które wartości na skali szarości są traktowane jako czarne, a które jako białe. Za pomocą tego suwaka można określić przejście między jasnymi i ciemnymi obszarami na obrazie.
Na przykład: Ustawienie wartości 50 spowoduje, że ciemniejsze piksele będą traktowane jako czarne, a pozostałe jako białe. Ustawienie wartości 230 spowoduje, że prawie wszystkie piksele będą traktowane jako czarne. Aby trasować tylko obiekty i unikać tła, obniż próg (np. do 70). Pomaga to skupić się na głównych szczegółach i ignorować jaśniejsze obszary tła. Przy wprowadzaniu tego ustawienia należy zachować ostrożność, ponieważ zbyt duża jego zmiana może wpłynąć na jakość trasowania, szczególnie w przypadku złożonych obrazów.

               3. Poziom wygładzania: To ustawienie pomaga wygładzić trasowane linie. Jeśli linie wydają się postrzępione lub kanciaste, zwiększenie poziomu wygładzania może sprawić, że staną się gładsze. Należy jednak uważać, aby nie ustawić zbyt wysokiego poziomu wygładzania, ponieważ może to zniekształcić kształty.

Wskazówki:

• Używaj obrazów o wysokim kontraście. Upewnij się, że obraz ma wyraźne oddzielenie pierwszego planu od tła. Upraszcza to trasowanie i redukuje szumy.
• Alternatywnie, użyj funkcji „Usuń tło” w oprogramowaniu Ruby®, aby zmniejszyć obszar przeznaczony do trasowania.

Podczas cięcia materiałów za pomocą lasera, wiązka lasera usuwa część materiału, sprawiając, że ostatecznie wycięty obszar jest nieco mniejszy niż projekt. Korekcja szczeliny cięcia umożliwia kompensację tego zjawiska poprzez dostosowanie projektu. Możesz ustawić cięcie wewnątrz (wcięcie) lub na zewnątrz (wycięcie) projektu. Oznacza to, że możesz nieznacznie zmniejszyć rozmiar projektu (wcięcie) lub zwiększyć go (wycięcie), aby upewnić się, że zostaną wycięte pożądane wymiary.

• Ustawianie wartości kompensacji: Aby określić żądaną kompensację, wystarczy kliknąć strzałkę obok ustawienia i wybrać wartość w milimetrach (mm) lub calach. Spowoduje to odpowiednie dostosowanie ścieżki cięcia.
• Zastosowanie korekty: Po wybraniu żądanej korekty kliknij obiekt, do którego ma ona zostać zastosowana. W zależności od ustawienie spowoduje to zwiększenie konturu projektu (wycięcie) lub jego zmniejszenie (wcięcie). Zmiana ta dotyczy wybranej ścieżki lub obiektu. Należy pamiętać, że oprogramowanie Ruby® zastąpi oryginalny obiekt. Aby zachować oryginalny kształt, utwórz kopię i zastosuj wcięcie/wycięcie na skopiowanym obiekcie.

Wskazówki:

• Korekcja szczeliny cięcia może być stosowana do wypełnionych lub niewypełnionych obiektów, a także złożonych kształtów. Nie można jej jednak zastosować do pojedynczych linii lub obrazów.
• Należy pamiętać, że korekcja szczeliny cięcia jest obliczana na podstawie aktualnego projektu, więc zostaje zastosowana od razu po wprowadzeniu. W przeciwieństwie do funkcji „Cofnij/Wykonaj ponownie”, korekta zostaje zachowana po jej zastosowaniu i nie można jej cofnąć automatycznie.

• Aktywacja narzędzia ścieżki: Kliknij ikonę „Rysuj ścieżkę”, aby otworzyć widżet rysowania ścieżki. Umożliwia to dostosowanie opcji osadzania w celu precyzyjnego wyrównania.
• Ustawienie preferencji osadzania (opcjonalnie):
  • kąt osadzania względem osi X / osi Y / segmentu: Wyrównaj ścieżki z osią X, osią Y lub istniejącym segmentem, aby uzyskać dokładne proporcje.
  • Wartości osadzania (kąt/długość): Definiowanie przyrostów osadzania, np. 45° lub 100 mm. Ścieżki będą osadzane wg tych wartości lub ich wielokrotności (np. 90°, 200 mm).
• Rozpoczęcie rysowania: 
  • Tylko linie proste:
    • Kliknij lewym przyciskiem myszy, aby ustawić punkt początkowy.
    • Kliknij ponownie lewym przyciskiem myszy, aby dodać dodatkowe punkty i utworzyć odcinki linii.
    • Kliknij prawym przyciskiem myszy, aby zakończyć ścieżkę.
  • Krzywe Béziera:
    • Kliknij lewym przyciskiem myszy, aby ustawić punkt początkowy.
    • Kliknij i przeciągnij, aby wykonać zgięcie na krzywej, a następnie zwolnij przycisk.
    • Przejdź do następnego punktu lub zakończ krzywą, klikając prawym przyciskiem myszy. Narysowane węzły są oznaczone różnymi kolorami:
• Kolory i znaczenie węzłów:
  • Czarne węzły: Węzły zwykłej ścieżki.
  • Pomarańczowe węzły: Punkty kontrolne krzywej Béziera.
  • Zielony węzeł: Początek ścieżki.
  • Czerwony węzeł: Koniec ścieżki.

Narzędzie do edycji węzłów umożliwia przesuwanie, dodawanie lub usuwanie węzłów w celu precyzyjnego dostosowania. Widżet edycji węzła otwiera się automatycznie po narysowaniu lub wybraniu obiektu wektorowego.

Ważna uwaga: Edycja węzłów jest możliwa tylko na obiektach wektorowych. Aby edytować złożone kształty, należy przekonwertować je najpierw na wektory, klikając ikonę.

Opcje osadzania:

• Włączenie osadzania: Utrzymuje wyrównanie i proporcje podczas przesuwania węzłów.
• Wyświetlenie kątów i długości: Wyświetla informacje o kątach i odległościach między węzłami.
• Wartości osadzania (kąt/długość): Osadza pozycje węzłów wg określonych przyrostów (np. 5° lub 5 mm).
• Dostępne są następujące kombinacje:
  • Oś X / następny węzeł
    • wyświetla pomocniczą linię na osi X w następnym węźle
    • wyświetla kąt między bieżącym segmentem a daną linią na osi X
  • Oś X / poprzedni węzeł
    • Wyświetla pomocniczą linię na osi X w poprzednim węźle
    • Wyświetla kąt między bieżącym segmentem a daną linią na osi X
  • Oś y / następny węzeł
    • wyświetla pomocniczą linię na osi y w następnym węźle
    • Wyświetla kąt między bieżącym segmentem a daną linią na osi y
  • Oś y / poprzedni węzeł
    • Wyświetla pomocniczą linię na osi y w poprzednim węźle
    • Wyświetla kąt między bieżącym segmentem a daną linią na osi y
  • Segment / następny węzeł
    • wyświetla kąt między bieżącym segmentem a następnym segmentem
  • segment / poprzedni węzeł
    • wyświetla kąt między bieżącym a następnym segmentem